«Βασίλης Παπαδόπουλος, γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας, γιος του Χαράλαμπου και της Αντωνίας, παιδί σαν όλα τα παιδιά του μόχθου και της αγωνίας, ερασιτέχνης στιχουργός και ταπεινός δημιουργός».
Το μικρό αυτό κειμενάκι αποτελεί τον πρόλογο στο βιβλίο του συμπατριώτη μας Βασίλη Παπαδόπουλου, που εκδόθηκε πριν από λίγους μήνες και περιέχει τους στίχους των τραγουδιών του. Μαζί με τους στίχους δημοσιεύονται και φωτογραφίες με τραγουδιστές και συνθέτες που συνεργάσθηκαν, και μιλάμε για σπουδαία ονόματα, όπως Στέλιος Καζαντζίδης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Τόλης Βοσκόπουλος, Στράτος Διονυσίου, Ελένη Βιτάλη, Πίτσα Παπαδοπούλου, Χάρις Αλεξίου κ.ά.
Ίσως το όνομα του σεμνού αυτού δημιουργού να μη σας λέει και πολλά πράγματα, αν όμως αρχίσουμε να απαριθμούμε κάποια από τα τραγούδια του, τότε αρκετοί θα εκπλαγούν. «Ανοίχτε τα τρελάδικα να βγει ο κόσμος έξω», «Μια γυναίκα μπορεί», «Τι τα θέλεις τα λεφτά», «Ο ταξιτζής», «Ποιος το είπε για τους μάγκες», «Μια ζωή μέσα στους δρόμους και τις νύχτες», είναι μερικά από τα εκατοντάδες τραγούδια που έγραψε ο Βασίλης Παπαδόπουλος και χιλιοτραγουδήθηκαν. Ποιος είναι, όμως, ο Βασίλης Παπαδόπουλος, από πού έρχεται, ποια είναι τα βιώματά του, ποιες είναι οι σκέψεις του. Μια μικρή κουβέντα μαζί του ένα ζεστό αυγουστιάτικο απόγευμα μας έλυσε αρκετές απορίες. Ο Βασίλης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’50 στα Φιλιατρά. Ρημαγμένη η περιοχή μετά τον εμφύλιο και δύσκολη η επιβίωση για την οικογένεια του Χαράλαμπου και της Αντωνίας, που αγωνίζεται να μεγαλώσει τα τέσσερα παιδιά της. Ο μικρός Βασίλης έπρεπε να πάει στο σχολείο, για να ξεφύγει, όπως λέγανε τότε οι γονείς, από τη λάσπη.
Μαθητής Γυμνασίου σκαρώνει τα πρώτα του στιχάκια, τα οποία εμπιστεύεται στον αγαπημένο του καθηγητή Τάκη Πανούση. Αυτός τον εμψυχώνει: «Έχεις ταλέντο, προχώρα και εγώ θα είμαι δίπλα σου». Ήταν ο πρώτος «Χρυσός δίσκος» για το νεαρό μαθητή – στιχουργό, που ακούει το ίνδαλμά του Στέλιο Καζαντζίδη από τους Ραδιοφωνικούς Σταθμούς του Πύργου και της Αμαλιάδας και ονειρεύεται να τον γνωρίσει από κοντά.
Ένα όνειρο που θα πραγματοποιηθεί αρκετά χρόνια αργότερα και θα καταλήξει σε φιλία με το μεγάλο βάρδο.
Ο Βασίλης Παπαδόπουλος θα υπογράψει και τα περισσότερα τραγούδια στον τελευταίο δίσκο του Στέλιο «Τραγουδώ».
Μετά το Γυμνάσιο ο νεαρός Βασίλης, ακολουθώντας το ρεύμα της εσωτερικής μετανάστευσης, φθάνει στην Αθήνα, όπου κάνει διάφορες δουλειές για να επιβιώσει. Καταλήγει έμπορος βιβλίων και στήνει ένα αξιόλογο δίκτυο πωλητών. «Ήταν τότε που παράγγελναν βιβλία ανάλογα με το χρώμα του τοίχου». Παράλληλα, γράφει στίχους και περιμένει την ώρα εκείνη. Η οποία βέβαια δεν αργεί να έρθει. Παίρνει μέρος στην τότε εκπομπή της ΕΡΤ «Να η ευκαιρία» και βραβεύεται.
Ο Τάκης Σούκας τον εμπιστεύεται και κάνουν μαζί το τραγούδι «Ανοίχτε τα τρελάδικα», που τραγούδησε η Ελένη Βιτάλη και έγινε τεράστια επιτυχία. Στο μεταξύ, γνωρίζει τον Στέλιο Καζαντζίδη , όμως ποτέ η αξιοπρέπειά του δεν του επιτρέπει να του ζητήσει να πει τραγούδια του. Ώσπου μια βραδιά παίρνει ένα τηλεφώνημα από τον Θανάση Πολυκανδριώτη, ο οποίος του ζητά να γράψει στίχους για μια μελωδία που είχε ήδη ηχογραφηθεί. Όλη τη νύχτα δεν κοιμήθηκε και το πρωί φθάνει στην Κολούμπια με το στίχο. Ο Καζαντζίδης ενθουσιάζεται. Ήταν το τραγούδι «Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους».
Δέκα χρόνια αργότερα ο Βασίλης Παπαδόπουλος ψαρεύει με τον Στέλιο Καζαντζίδη στον Άγιο Κωνσταντίνο. «Διανοούμενε, τι θα γίνει μόνο για τον Στράτο γράφεις, για μένα πότε θα γράψεις τραγούδια;» του λέει ο Καζαντζίδης. Τα τραγούδια γράφτηκαν και μπήκαν στον τελευταίο δίσκο του Στέλιου με τίτλο «Τραγουδώ», σε μουσική Τάκη Σούκα. Ο δίσκος έσκισε και σε 4 ώρες έγινε πλατινένιος.
Η επιτυχία φτάνει στην οροφή, το ένα σουξέ διαδέχεται το άλλο. Ο Μάτσας τον καλεί να βάλει στίχο στο τραγούδι του Παπαϊωάννου, που οι στίχοι είναι τούρκικοι. Έτσι βγαίνει το «Τι τα θέλεις τα λεφτά». Ακολουθεί το «Ποιος το είπε για τους μάγκες που χαθήκανε» με τον Στράτο Διονυσίου, μια απάντηση στο τραγούδι του Ρασούλη «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια». «Όπως είπα και στον Ρασούλη, επειδή εγώ είμαι από τα Φιλιατρά, που εκεί δε φθάνει τραίνο, ήμουν υποχρεωμένος να απαντήσω» σχολιάζει. Πρότυπα του Βασίλη Παπαδόπουλου υπήρξαν η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου και ο Άκης Πάνου: «Η Ευτυχία για τη μοναδικότητά της και ο Άκης Πάνου για το μπεσαλίκι του, και τους δύο βέβαια τους εκμεταλλεύθηκαν πολλοί».
Πριν από ένα χρόνο ο Βασίλης Παπαδόπουλος μαζί με τον Βασίλη Σαλέα έκαναν ένα πρωτοποριακό πείραμα. Δημιούργησαν τραγούδια σε ρυθμούς δημοτικούς και τα τραγούδησαν σπουδαίοι καλλιτέχνες, όπως Σαββόπουλος, Μητσιάς, Βιτάλη, Παπακωνσταντίνου κ.ά.
Στα συρτάρια υπάρχουν εκατοντάδες τραγούδια προς μελοποίηση, αν και ο ίδιος δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το μέλλον του λαϊκού τραγουδιού: «Οι περισσότεροι ραδιοφωνικοί σταθμοί δεν παίζουν τραγούδια που έχουν μπουζούκι, με εξαίρεση τους σταθμούς της περιφέρειας και ελάχιστους της Αθήνας». Παρ’ όλα αυτά, ελπίζει: «Υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα θέλουν το καθαρό και το αυθεντικό και όχι το ευτελές και το δήθεν».